حساب وهندسه

زندگی مثل کلاس ریاضی است که باید درآن،شادی ها را جمع کرد،

کینه ها را تفریق نمود،محبت ها را ضرب و لطف و مهربانی را تقسیم کرد.

باید با محاسبه ی محیط زندگی و مساحت عمر،شکل مناسبی به شخصیت خود داد.

باید مرکز دایره ی حیات را یک انتخاب خوب قرار داد.

باید بیش از سطح،به عمق اندیشید ، تا حجم معنویت زیاد شود.

زاویه ی دید را باز کنیم و در"خط مستقیم"، به موازات حق پیشرویم،

تا هندسه ی وجودمان آشفته نشود.باید حساب عمرمان را داشته باشیم تا آدم"حسابی"شویم.

اگر هندسه ی زندگی را خوب حساب کنیم "مهندس"هستیم.

بیایید با پرگار عشق و ایمان،دایره ی تلاش و مجاهدت را بر محور"ولایت"ترسیم کنیم و

محيط زندگي را به صحنه ی تبلور تعهد و عمل به تکلیف مبدل سازیم. (ج.م)